یک گروه حاوی اجزای 5-n
که در آن n بالاترین جزء قابل اهمیت است. این سه عامل مربوط به قضاوت ادراکی صوت های موسیقیایی
نشانه های دوگانه
مدت زیادی است به این نتیجه رسیده اند که تغییرات اندک در صوت هایی که به هر دو گوش میرسند میتواند در محلی سازی صداها مورد استفاده قرار گیرند. دو نشانه ی اصلی تفاوت در زمان رسیدن صدا به هر دو گوش و تفاوت در شدت صداها است. برای مثال، صدایی که از سمت چپ وارد گوش می شود، دارای شدت بیشتری در گوش سمت چپ است. برای صداهای سینوسی پایدار، تفاوت در زمان رسیدن برابر است با تفاوت فاز بین صداها در دو گوش. با این حال، تفاوت های فازی در طول محدوده ی شنوایی همیشه مورد استفاده نیستند. آزمایشاتی که در آنها صدا از طریق هدفون وارد گوش می شود نشان می دهند که تفاوت فاز در دو گوش می تواند تشخیص داده شود و مکان صداها را برای زیر 1500 هرتز برای فرد قابل تشخیص بکند. این امر کاملا منطقی است زیرا در فرکانس های بالا طول موج صدا در مقایسه با ابعاد سر کوچک است و شنونده نمی تواند تعیین کند کدام حلقه در گوش چپ مربوط به حلقه ی گوش راست است. ممکن است دوره هایی زیادی با تفاوت فازی وجود داشته باشند. بنابراین، تفاوت های فازی در فرکانس های بالا مبهم و ناپایدار می شوند. از سویی دیگر، در فرکانس های پایین، دقت ما در تشخیص تغییرات به طور نسبی در هر دو گوش خوب است. تغییراتی 10 تا 20 قابل تشخیص هستند که برابر است با حرکت یک الی دو درجه ای صدا هنگامی که صدا از جلوی سر می آید.