يافته‌هاي مربوط به Rate، در پاتولوژي شنوايي:
برخي محققين، پيشنهاد كرده‌اند كه افزايش نرخ تحريك مي‌تواند روش موثري براي تشخيص اختلالات نروپاتولوژيك شنوايي باشد، شايد با اين فرض كه سيستم عصبي شنوايي بيش از حد ظرفيت عملكردي خودش، تحت فشار قرار مي‌گيرد.
Pratt و همكاران، (1981)، به اين باور بودند كه حساسيت ABR با نرخ تحريك بالا به ضايعات عصبي، مخصوص قسمت سفيد مغز است تا قسمت خاكستري آن.
در حمايت از اين مباحثات، تغييرات زمان نهفتگي غير طبيعي يا ناپديد شدن امواج ديرتر در نرخ‌هاي تحريك بسيار سريع، در انواع گوناگوني از ضايعات مركزي و محيطي از جمله تومورهاي عصب هشتم، تومورد اپيدرموئيد بطن چهارم، صدمه به سر، هيپوكسيا، ضايعات مختلط CNS و مالتيپل اسكلروزيس، گزارش شد.
ديگر محققين مقادير بيشتري از ناهنجاري را در نرخ‌هاي سريعتر در
مكانيزم‌هايي براي تغييرات زياد زمان نهفتگي با افزايش Rate در بيماريهاي شنوايي ارائه شده‌اند اما هنوز تاييد نشده‌اند. مثلاً Kaga , yagi با استناد به داده‌هايي كه از مطالعات تجربي از دميلينيزاسيون آكسوني مصنوعي يا ضايعات سيناپسي نروني، بدست آورده‌اند، گزارش كرده‌اند كه ممكن است، اين تغييرات طبيعي زمان نهفتگي در ارتباط با Rate داشته باشد.
ديگر محققين، در هر صورت مقادير قابل مقايسه‌اي از تغيير نهفتگي در سطوح تحريكي بالا را در امواج ABR، بيماريهاي شنوايي نظير كاشت حون با اتيولوژيهاي گوناگون و بيماريهاي عصبي گوناگون اشاره كرده‌اند.
مباني فيزيولوژيكي تاثيرات Rate: چندين محقق، به مكانيزم‌هاي نروفيزيولوژيك مسئول تاثيرات گوناگون نرخ افزايش يافته، بر دامنه و زمان نهفتگي ABR پرداخته‌اند. يك توصيف فيزيولوژيك كه براي تاثيرات كلي نرخ ارائه شده، عبارتست از خستگي عصبي كلي و تجمعي و تطبيق و بهبود كامل نشده كه شامل محل‌هاي اتصال سلول‌هاي مويي و عصب شنوايي و نيز انتقال سيناپسي بعدي. تاثير نرخ، بر مبناي اين تئوري، با افزايش تعداد سيناپس‌هاي تجمعي خواهد بود (از موج I تا موج V). پس چرا، دامنه كمتر از زمان نهفتگي تاثير مي‌پذيرد؟ Pratt و همكارانش تلاش كرده‌اند، كه اين افتراق را توجيه كنند، و تئوري خود را اينگونه بيان كرده‌اند كه تطابق ممكن است براي همة نرون‌ها، يك شكل نباشد. اين امر به غير همزماني پاسخ و زمان نهفتگي طولاني شده، بر مي‌گردد.