تاثير عوامل غيرپاتولوژيك در آناليز AMLR
سن
نوزاد يا كودك
مقالات مربوط به AMLR در نوزاد و كودك به سي
نسبت تكرار محرك، يكي ديگر از متغيرهاي گيج كننده در مطالعات اوليه AMLR در كودكان بوده است. در آن زمان، تا حدي بخاطر تسهيل افزايش سرعت دستيابي به اطلاعات، از نسبت تكرار sec/ محرك 10 يا حتي اندكي سريعتر استفاده مي كردند. در واقع اين نكته مثال ساده اي براي اثبات ارتباط كلي نسبت تكرار سيگنال با نهفتگي همه انواع پاسخ هاي شنيداري برانگيخته است. يعني لازمه طولاني تر شدن نهفتگي، كاهش نسبت تكرار محرك است. (كاهش نسبت تكرار منجر به افزايش نهفتگي مي شود). در نوزادان و كودكان، براي دستيابي به AMLR اغلب بايد از نسبت تكرار پايين (sec/ محرك 1) استفاده شود. در تعدادي از كودكان و حتي در نوجوانان 20 تا 15 ساله با نسبت تكرار محرك نسبتا بالا (مثل sec/محرك 11) قابليت دستيابي به AMLR مستقيما با كاهش سن، كمتر مي شود.
جايگاه الكترود غيرمعكوس، فاكتور مهم ديگري در ثبت AMLR است. تا سال 1982، همه بررسي هاي AMLR در كودكان يا بزرگسالان، با استفاده از جايگاه الكترود در خط وسط (ورتكس يا بالاي پيشاني) انجام مي شده است (بدون توجه به گوش مورد تحريك). مطالعات نشان مي دهند امكان دارد حتي در غياب پاسخ با الكترود روي ناحيه تمپورال – پارتيال مغز ممكن است با الكترود در خط وسط، پاسخ هاي AMLR ثبت شوند. بياد بياوريد كه موج Na اكثرا از مسير شنيداري زير قشري منشاء مي گيرد، در حالي كه Pa (حداقل تا حدي) از كورتكس اوليه شنيداري (شيار هشل) منشاء مي گيرد. ظاهرا، با قرار دادن الكترودها روي هر كدام از نيمكره ها، فعاليت هاي عصب شنيداري در لوب تمپورال رديابي مي شود، الكترود در خط وسط، فعاليت عصب در ساختارهاي زيرقشري (مثل تالاموس) را رديابي مي كند. تحت شرايط مناسب ارزيابي، يك AMLR حقيقي را مي توان در نوزادان و كودكان ثبت كرد (نسبت تكرار محرك پايين (sec/ محرك 2 يا 1) و تنظيمات مثل 10 to 300Hz). در نوزادان كامل و هم چنين نوزادان نارس، با نسبت هاي تكرار فراتر از sec/ محرك 5، مولفه Pa را نمي توان بصورت پايا ثبت كرد. با نسبت تكرار پايين تر نيز، نهفتگي Pa معمولا در محدوده 50ms است (دو برابر نهفتگي مورد انتظار براي بزرگسالان). مقدار تاخير براي نوزاد خيلي كم سن نرمال، حتي بيشتر هم مي شود. شكل موج Pa در نوزاد، پهن تر از قله نيز مشاهده شده در بزرگسالان است.